We schrijven het begin van onze jaartelling in het door de Romeinen bezette Palestina. Ene Jezus, zoon van een timmerman, trekt daar rond om het evangelie te verkondigen. Hij doet dit niet onverdienstelijk en heeft al gauw een groepje trouwe volgelingen. Eén daarvan is Jacobus, die samen met zijn broer Johannes, wel gelooft in de verhalen van Jezus. Enfin, we weten allemaal hoe het met je Jezus is afgelopen. Op een Goede Vrijdag is hij aan het kruis overleden en stonden zijn volgelingen er alleen voor. Jacobus besluit om naar het Spanje te vertrekken en daar het evangelie te gaan verkondigen. Na enige tijd keert hij terug in Palestina en wordt hij opgepakt door de Romeinen en die maken hem letterlijk een kopje kleiner. Zijn lichaam wordt, samen met twee van zijn volgelingen, met een bootje terug gebracht naar Spanje en daar worden zij begraven. Einde van een tijdperk zou je zeggen…

Het graf van de drie mannen wordt vergeten en raakt volledig overwoekerd. Totdat vele eeuwen later, we zijn inmiddels ergens eerste helft 9e eeuw aangekomen, een arme kluizenaar een heldere ster boven het vergeten en volledig overwoekerde graf ziet. Hij ontdekt de tombe met de drie lichamen en die worden al snel daarna erkent als die van Jacobus en zijn twee volgelingen. De koning van Asturië, het land waar het graf is gevonden, vertrok als eerste voor een pelgrimage vanuit de hoofdstad Oviedo naar het graf van Jacobus. Ook liet hij er een kleine kerk omheen bouwen. De route die de koning aflegde staat nu bekend als de Camino Primitivo (de Eerste). Als gevolg van de ontdekking van het graf ontstaat hier een heuse stad die in het Spaans Santiago (Heilige Jacobus) de Compostella (latijn voor Sterrenveld) gaat heten.

De groep met pelgrims is in de 9e en 10e eeuw voornamelijk afkomstig uit Spanje, maar langzaam wordt het graf ook in buurland Frankrijk bekend. Vanuit Frankrijk vertrekken de eerste pelgrims en de Camino Frances is geboren. Tot op heden de drukste route naar Santiago.

Ook in de eeuwen daarna neemt de aandacht voor Santiago de Compostella en het aantal pelgrims naar deze heilige plaats alleen maar toe. Niet meer alleen vanuit Spanje en Frankrijk, maar ook in België en Nederland is Jacobus een ‘populaire’ heilige. Ook speelt mee dat dit, naast het graf van Petrus in Rome, het enige graf van een apostel van Jezus in West Europa is. Met het toenemende aantal pelgrims wordt het kleine kerkje te klein en wordt er enkele keren in de tijd een grotere kerk gebouwd.

Enfin, het aantal pelgrims dat tegenwoordig een bezoek brengt aan het graf van de Heilige Jacobus overtreft de 200.000 per jaar met gemak. Daarbij wordt er niet meer alleen gepelgrimeerd vanuit geloofsovertuiging, maar ook vanuit spiritualiteit, sportiviteit of ‘om het eens meegemaakt te hebben’.