Het is warm in noord Spanje, vanmiddag zo’n 32 graden. Dus vanochtend zijn we vroeg opgestaan om voor die warmte de meeste kilometers gelopen te hebben. Om zeven uur liepen we de nog donkere ochtend in. En dat heeft ook wel wat hoor, in het schenkerdonker lopen. Langzaam werd het lichter en konden we genieten van de opkomende zon en wolken tegen de bergen aan.

En niet alleen de warmte zou de etappe vandaag zwaar maken, ook de hoogtemeters. We zouden vandaag één van de laatste etappes met veel klimmen voor onze kiezen krijgen. En gisteren hadden we ook geen licht parcours… We voelden de spieren vanochtend dan ook wel, het ging allemaal niet vanzelf.
Gelukkig was het parcours wel erg mooi. Prima paden om te lopen, deels beschut door de bomen. We hebben eigenlijk geen autoweg gezien.

Na onze eerste lunchpauze, al vroeg natuurlijk, moesten we de keuze maken: langzaam en lang klimmen of steil en korter klimmen. Wij kozen voor het laatste… En steil en lang was het zeker af en toe. Al met al tot ruim boven de zeshonderd meter geklommen. Daarna volgde een zeer geleidelijke afdaling van zo’n honderd meter. De komende dagen blijven we nog wat op hoogte lopen.
Om half twee kwamen we aan in onze albergue. Een zeer mooi en nieuw verblijf. Aangenaam om daar de middag te mogen verblijven.
Ha Raymond en Maarten,
Wat is het toch geweldig wat jullie aan het doen zijn. De verhalen zijn zo leuk en leesbaar, al maanden lang. Allerlei dingen hebben jullie al meegemaakt en moeten doorstaan. En toch ‘iedere’ ochtend vrolijk weer op en de pas er stevig in. Knap, echt heel knap van jullie. Het doel begint nu in zicht te komen. Voor de resterende kilometers wensen wij jullie heel veel sterkte en vooral plezier en ontspanning. Geniet ervan, wij doen het op afstand!