Vandaag hebben we de tweede stad van de Via Campiniensis bereikt: Troyes.

Gisteren met pijn in het hart afscheid genomen van het leuke pelgrimshuisje in Barbonne Fayel. Wat was het daar leuk en wat een sympathieke en gastvrije gastheer hadden we daar. De route was wisselend, soms heerlijke paden door het gras en soms hele stukken langs de weg waardoor we bij passerend verkeer veel in de berm moesten lopen. Autorijders beseffen vaak niet hoe hard ze langs voetgangers rijden… Halverwege zat een dorpje waar ze een Boulangerie hadden dus daar moesten we even naartoe. Het dorpje was een bijzondere ervaring. Er zaten best wat winkeltjes, midden op de dag, maar het leek wel een spookstadje. Bijna geen mensen op straat, ramen van veel huizen kapot… Gelukkig was het bakkertje open. De laatste kilometers naar onze eindbestemming Méry-sur-Seine waren een lang fietspad langs een kanaal met volop begroeiing. Best lekker om te lopen.

Over ons overnachtingsadres kunnen we kort zijn… Ouwe meuk, geen sfeer en slechte ontvangst. Kortom, blij dat we daar vanochtend konden vertrekken.

En de route naar Troyes verliep zoals de vorige was geëindigd, namelijk kilometers lang langs het kanaal, lekker vlak, weinig wandelaars en fietsers op Hemelvaartsdag… Meters maken dus.

Wat nog wel leuk was waren de otters die we zagen, moeder met drie kinders.

De afstand naar Troyes bleken we iets verkeerd te hebben ingeschat, geen 25 maar toch wel 30 kilometer. En met onze gastheer hadden we afgesproken dat hij ons om 17.00 uur zou oppikken bij de kathedraal. Dat was dus nog even doorlopen. Een telefoontje van Jesper bracht veel positieve energie en ruim op tijd waren we in Troyes.

Onze gastheer Daniel herkende ons direct, geen idee hoe, en we reden naar zijn huis net buiten de stad. Daar hebhebben we met elkaar lekker in het zonnetje de komende dagen besproken. Hij wist veel van de route na Troyes en heeft geholpen met adressen voor de volgende dagen. Ook heerlijk gegeten met onze gastouders. Wat een leuke gesprekken krijg je als je de taal iedere keer wat beter gaat begrijpen. Onze gastvrouw sprak gelukkig ook wat Engels.

Omdat we Troyes toch wat beter wilden bekijken èn omdat we morgen dus bezoek uit Nederland krijgen hebben we een extra nachtje ‘geboekt’. Heerlijk als niet alles in beton gegoten zit en we flexibel met ons programma kunnen omgaan.