Net terug van vakantie uit Noorwegen waarin we veel gewandeld hebben en dan twee dagen later al weer op pad. Op de planning staat een weekend wandelen van Rhenen naar Arnhem als onderdeel van het Limespad. Even ter herinnering: we lopen het Limespad, een lange afstandswandeling van Katwijk naar Nijmegen die grofweg de oude grens van het Romeinse Rijk volgt… de Limes. En die grens was… jawel: de Rijn. Dus vanaf de oude Rijn bij Katwijk, de nieuwe Rijn, de Kromme Rijn, de NederRijn enz. zijn we vorig jaar bij Rhenen geëindigd.

Dus startpunt voor ons wandelweekend was nu dus Rhenen om zo in twee dagen naar Arnhem Station te wandelen. En om onze nieuwe kampeeruitrusting ook maar eens te gaan testen besloten we alles mee te nemen in onze rugzak en in Heteren te overnachten op een kleine camping.

Om een uur of half acht vertrokken we op zaterdag met de auto naar Rhenen. Het weer was prachtig en ook de vooruitzichten waren geweldig. Zonnig, graadje of 24 en droog. Wat wil een mens nog meer? Bij het station hebben we de auto geparkeerd en begon onze wandeling langs de Rijn. Wat direct opviel… hoe laag het water stond. Als gevolg van de maandenlange droogte was het waterpeil van de Rijn aardig gedaald en dat kon je dus goed zien.

De wandeling voerde via de Grebbeberg en de Wageningse berg. Niet de bergen die we in Noorwegen gewend waren (900 meter) maar toch wel lekkere kuitenbijters van zo’n kleine 100 meter. De tocht ging heerlijk door de bossen, langs Renkum en over de uiterwaarden waar we oog in oog met wat koeien kwamen te staan. De twee die op ons pad stonden gingen gelukkig snel weg. Vanuit het struikgewas waar we langsliepen klonk een hoop geritsel en keken vele koeienogen ons nieuwsgierig aan. Ook de dames vonden het blijkbaar te warm en zochten verkoeling in de schaduw. Gelukkig voor ons…

Na wat pauzes in Wageningen, bovenop een ‘berg’ en Renkum kwamen we uiteindelijk aan in Heteren. Daarvoor moesten we nog wel de Nederrijn oversteken om via de Jumbo (eten voor ‘s avonds èn de volgende dag) bij onze camping te komen. Na 25 kilometer waren we best wat stijfjes.

De camping was niet al te groot, rustig en een beetje ‘vergane glorie’. Maar goed, voor ons als kampeer-nitwits was die rust wel prima hoor. We zochten een mooi plekje uit, niet te ver van het sanitair en zette voor het eerst onze tentjes ‘in het wild’ op. Toch wel een mooi moment. Maar ook de slaapmat werd opgeblazen en de slaapzak uitgerold. En als we het toch over ‘eerste-keren’ hebben… ‘s avonds hebben we ons kooktoestelletje voor het eerst gebruikt. Hoezo net echt???

Na een rustige nacht, best lekker geslapen, ging om zeven uur de wekker. Aankleden, ontbijten, tent afbreken en inpakken. En dat alles in een heerlijk ochtendzonnetje. Best te doen hoor. Om kwart over negen lieten we Heteren achter ons, staken de Nederrijn weer terug over en vertrokken richting Arnhem. Wederom een heuvelachtig terrein maar heerlijk koel door de bossen. Toch wel één van de mooiste etappes tot nu toe vonden we allebei. Via Kasteel Doorweerth en Oosterbeek bereikten we Arnhem. Althans, we zagen Arnhem liggen maar de route ging nou niet rechtstreeks naar het station. Klimmen, dalen, zon, schaduw, open velden, bomenboogjespaden… het was prachtig mooi. Uiteindelijk bereikten we de rand van de stad en wandelden we lekker naar het station. Een mooie 20 kilometer zat erop. (voor de puristen: in onderstaande gpx staat ‘maar’ 14,9 km maar we hadden de GPSmap wat te laat aangezet :-))

Moe maar voldaan stapten we in de trein die ons naar Kesteren bracht om van daar de bus naar Rhenen te pakken en met de auto weer naar huis te rijden.

En wat hebben we geleerd van dit weekend:

• 25 kilometer is met bepakking en heuvels best een mooie afstand;
• We kunnen dit prima aan;
• Kampeeruitrusting voldoet prima. (of het bij wind en regen ook nog zo is….???)
• Een stoeltje mee zou wel prettig zijn.
• Wij kunnen dit…!!!