Wat later dan de andere dagen vertrokken we uit ons heerlijke pelgrimshuisje in Noville. We wilden er zo lang mogelijk van genieten (en we moesten nu zelf de afwas doen 🙂). Dus rond tien uur vertrokken we richting Namur, een wandeling van ongeveer 21 km. Maar of het toch nog komt van de 31 km dag, omdat we een rustdag in het verschiet hebben of omdat de route voor de derde dag op rij lange, rechte, licht stijgende ‘spoorlijn-wegen’ bevatte… Het ging niet vanzelf vandaag.

Een kilometer of zeven voor Namur veranderde het landschap. Van een licht stijgend pad met akkers aan weerszijde ging het licht dalen en waren er wat meer rotsen aan beide kanten. Het dalende liep heerlijk en dat tot in het centrum van Namur.

De route voerde dus lang door het groen maar uiteindelijk kwamen we toch in de drukke stad terecht. Wat nog wel leuk was aan Camino-stad Namur zijn de gouden Jacobs-schelpen op de grond. Zij wijzen je de weg naar Santiago…

Maar nu eerst een extra dagje van Namur genieten en de beentjes en het hoofd wat rust geven. Volgende week bereiken we als het goed is de Franse grens 💪