Soms heb je van die dagen dat je een verwachting hebt hoe de weg eruit zal zien en dat het dan heel anders is… Vandaag was zo’n dag.

Gisteren hadden we een prachtige route langs de Maas over wat ze hier een Ravel noemen, een wandel- en fietspad. De route zou langs de Maas verder gaan, zij het vanaf Dinant na 6 km met de Maas aan onze rechterhand. Aangekomen in Dinant gingen we op zoek naar de abdij van Leffe. Het was 10 uur in de ochtend dus voor een biertje nog wat vroeg, maar een ochtendgebedje zou wel kunnen. We vonden wel wat van de abdij, maar of het alles was weten we niet. Het viel na Tongerlo en Averbode in ieder geval tegen.

Maar goed, de abdij was dus wat teleurstellend maar waar daarna kwam was dus gewoon een cadeautje, en Camino-cadeautje. Want we kregen geen Ravel meer, maar een heerlijk bos- en weilandpad pal langs de oever van de Maas. Heerlijk zand en gras, boomwortel hier, heuveltje daar. Niks eentonigheid maar goed kijken hoe en wat je loopt. En ondanks dat je niet altijd door kan lopen vliegen de kilometers toch voorbij. Je bent namelijk alleen maar bezig met opletten waar je loopt en niet met jezelf.

En na het glooiende landschap met haar akkers en de kronkelende Ravel vanuit Namur voelde dit echt goed. We vonden ook nog wel een leuk plekje om te lunchen…

En zo bereikten we om vier uur ons overnachtingsadres in Hermiton. Met dank aan onze vorige gastvrouw die dit adresje had geregeld. Uiterst gastvrij, een heerlijke avondmaaltijd, prima bed en morgen nog ontbijt…

Morgen passeren we de eerste keer de Franse grens maart slapen we nog in België.