Eerste Pinksterdag in Frankrijk, eigenlijk gewoon een zondag als vorige zondagen. Voor ons staat er vandaag een korte etappe op de planning. Na de lange, warme etappe van gisteren komt dat wel lekker uit. Maar ook voor wat betreft de overnachtingsadressen komt het zo uit. We proberen onze etappes zo rond de 25 km per dag te plannen, maar je bent altijd afhankelijk van de locatie waar je kunt slapen. En soms past dat perfect en soms is het langer of korter.

En zo liepen we vanochtend om een uur of negen weg voor een etappe van 13 km die niet heel erg leuk was. Veel langs een provinciale weg die door de zondag gelukkig ook weer niet heel druk was. Maar als wandelaar ben je altijd erg kwetsbaar in vergelijking met de auto’s… En veel automobilisten lijken zich dat niet altijd te realiseren.

Al lopend kwamen we door enkele kleine dorpjes. Één van de dorpjes was helemaal in Camino-sfeer met allemaal leuk geverfde schelpen. Die waren op allerlei punten opgehangen en aan één muur hingen er heel veel.

De zon scheen uitbundig en voordat het echt heet werd waren we op de plaats van bestemming: Le Coeur du Chemin. Een prachtige pelgrimsherberg gerund door Ruud en Liesbeth. We werden hartelijk ontvangen en hebben in de achtertuin wat gedronken en verder kennis gemaakt.

Toen de F1, Monaco, ter sprake kwam hadden we elkaar al gauw gevonden… Wij Viaplay en Ruud de TV. En zo hebben we met z’n drieën de race gekeken. In de avond hebben we gezellig met z’n viertjes heerlijk gegeten en bleek de wereld toch wel erg klein te zijn…