Vandaag stond in het teken van ontmoetingen, geen echte ontmoetingen van mens tot mens, maar toch…
Vandaag stond er een relatief korte etappe van 21 kilometer op de planning van Cluis naar Cuzion. Op zich niet een heel bijzondere etappe ware het niet dat onderweg en eerste ‘ontmoeting’ plaats vindt. Om half negen trokken we de deur van ons pelgrimshuisje achter ons dicht, sleutel weer onder de steen gelegd en gaan. Al vrij snel passeerden we een viaduct van tientallen meters hoog. Mooi om te zien en overheen te lopen. Het landschap begint langzaam wat meer hoogteverschillen te kennen, dus af en toe pittig klimmen en dalen.



Iets over de helft van de etappe vond de eerste virtuele ontmoeting plaats. In het plaatsje Gargilesse komen de Noord- (via Bourges) en de Zuidroute (via Nevers) van de Via Lemovicensis weer samen. Wij hebben de zuidelijke route gevolgd en vonden die erg mooi.


Na een laatste stuk brood liepen we de laatste kilometers klimmend, dalend, zwetend, puffend en hijgend naar ons huisje. Een mooi ingericht huisje van alle gemakken voorzien. Lekker het rijk alleen en op het gemakje relaxen in de tuin.
En die tweede ontmoeting dan? Die kwam uit onverwachte hoek via de mail van onze CaminoVlietjes… Onderweg ligt er in bijna ieder pelgrimshuis wel een Livre d’Or, een boekje waarin je kort schrijft hoe het was, naam en bv website. Daarnaast ontmoet je onderweg pelgrims en hospitalero’s (ik noem ze hier altijd de gastouders), en wordt er ook best over andere pelgrims die er geweest zijn gesproken. Zo wordt er over ons vaak als ‘de vader en zoon’ gesproken…
En zo kregen we vandaag dus een mail van een Nederlandse mede-pelgrim die onze namen al een paar keer hadden gezien in de boekjes. Wij liepen meestal één of twee dagen voor hen en zo hebben we elkaar dus nooit ontmoet. Wel hebben we allebei bij het Nederlandse ‘Nos Repos’ gelogeerd en daar stond in het gastenboek onze website. Zo kom je dus in contact met elkaar, gaan verhalen van pelgrims de ronde, heb je het gevoel dat je iemand al kent zonder ze ooit ontmoet te hebben.
De afstanden op de Camino zijn groot, maar soms is het een klein wereldje.
Talking about livre d’or, thanks for the message in Cluis’s one!
😃