Het zou warm worden vandaag in het zuiden van Frankrijk dus we zijn vroeg gaan lopen. Om vijf uur de wekker en om zes uur liepen we de ochtendschemering in. Een bijzondere ervaring voor ons want zo vroeg waren we nog niet eerder gaan lopen. Over de heuvels lag nog een laag mist en de zon begon net zijn oranje gloed boven de horizon te verstrooien,,,

Het was de voorbode van de beloofde warmte. Met de zon steeg ook de temperatuur en al snel was de mist en de dauw verdwenen om plaats te maken voor trillend asfalt en zoemende vliegjes om ons hoofd.

Het leuke van zo’n lange periode door verschillende landen en landstreken lopen is dat je de begroeiing en de akkers langzaam ziet veranderen. Toen we in april uit Sassenheim vertrokken stonden de bollenvelden in volle bloei. Daarna hebben we het koolzaad in België en noord Frankrijk zien bloeien en ook uitbloeien. De graanvelden van piepkleine plantjes naar wuivende, goudgele velden. De druiven in de Champagne-streek nog klein, naar nu in de Bordeaux vol en de trosjes er al aan. En vandaag kwam daar nog wat bij… We hadden al velden vol zien staan maar nog groen en niet in bloei. En vandaag… De eerste zonnebloemen! Nog geen volledig gele velden maar toch…

Om een uur of twee kwamen we aan bij de kerk in Pondaurat. Een zeer oude kerk, type betonblok, waar ze de pastorie hebben omgebouwd tot pelgrimsherberg. Ruimte voor zes pelgrims, volledig ingerichte keuken, wasmachine, noem maar op. Weer een bijzonder plekje waar we met z’n tweetjes kunnen uitrusten. En voordeel van die oude degelijke gebouwen: ze worden niet snel warm.

O ja, en na onze oproep van eergisteren… ‘stuur ons ijs’ hebben we reacties gekregen. Onderstaande foto is mede mogelijk gemaakt door Alex en Angelique 🙏