Wakker worden in een gemeentelijke ruimte waar al gauw wat mensen komen binnenvallen die met eigen voorbereidingen voor hun evenement beginnen. Dat kan dus gewoon. Soms heb je op de Camino weinig privacy.

Toen we vanochtend vertrokken was het een beetje miezerig. Nou hebben we al flink harde regen gehad, dus zo’n miezertje moest kunnen. Toch maar even de regenjas aan en dat was maar goed ook. Want het regende soms wel wat door, maar ook droge periode. En dat maakte het wat vervelend… Jas aan, jas uit. De laatste paar kilometer was het droog en liepen we de laatste kilometers met een andere pelgrim mee. Sowieso merken we dat het langzaam drukker begint te worden met pelgrims. Best leuk. En met een etappe van 17 kilometer waren we snel klaar en konden we lekker van een rustige middag genieten.

Maar goed, door de regen eigenlijk weinig foto’s gemaakt van een best mooie omgeving. Wel kan ik jullie ons erg leuke pelgrimshuis laten zien.

In de avond, wij hadden als Nederlanders al ‘vroeg’ gegeten, kwam er nog een hele delegatie van de ‘Vrienden van Vezelay’. Hele verhalen over de historie van het stadje en het pelgrimshuis waar we niet zo veel van begrepen. Belangrijkste: stempel en betaald.