Zonder dalen geen pieken…

Na onze rustdag zijn we vanochtend in de miezerregen vertrokken uit Santander. Eerst nog een stukje binnenstad, maar al gauw buitenwijken en industrieterrein. En dan in de regen… Je begrijpt: niet echt leuk. En toen begon het ook nog eens harder te regenen, dus gauw een koffiebarretje ingedoken. Na twee bakkies was het wat droger, regende het wat minder hard moet ik zeggen, en gingen we weer lopen. Het parcours glooide licht wat het lopen niet heel zwaar maakte, gelukkig maar. Na 12 km moesten we een klein stukje met de trein een brug over. Vroeger namen pelgrims lopend de spoorbrug, maar tegenwoordig wordt een oogje dicht geknepen voor pelgrims die de trein pakken en geen kaartje hebben. Dus even 2 minuten zwart gereden 🤭

In de middag is het gelukkig droog geworden en konden we lekker doorstappen. Het was nog steeds niet echt mooi, maar hier een daar toch wat kleine pareltjes… Let bij de muurschildering (de route van Camino de Norte) vooral links op de kathedraal van Santiago…

Maar de omgeving, de natuur, het wilde vandaag niet echt vlotten. De laatste kilometers zagen er zo uit… Zeg nou zelf, daar word je toch niet blij van?

Maar we sluiten zoals altijd positief af: ons overnachtingsadres is prima en Santiago is weer 30 kilometer dichterbij.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *