We zijn officieel gestart met het Spaanse gedeelte van onze reis: de Camino del Norte. Na een heerlijke nacht bij de paters in Irun, vertrokken we al bijtijds. We hadden een flinke etappe van 25 km voor de boeg. En daarbij was het aantal kilometers niet eens de grootste uitdaging, maar meer het aantal hoogtemeters. De eerste kilometers zouden we direct naar ruim 500 meter klimmen.

Bij onze overnachting was het rustig, één Canadees, dus zou het op de route drukker worden? Dat antwoord kregen we al gauw. Ja, het was drukker. Meer pelgrims dan we in al die maanden in Frankrijk hebben gezien. En op die eerste beklimming loop je nog best bij elkaar dus dan krijg je dit…

Maar op zo’n moment merk je wel dat wij inmiddels bijna drie maanden aan het lopen zijn en bijna 2000 km in de benen hebben, want waar veel pelgrims puffend langs het pad stonden, konden wij rustig doorgaan. En dan wordt het uitzicht mooier en mooier en bereik je uiteindelijk der top van de heuvel en loop je over de kam. Met links onder ons de stad en rechts de oceaan.

En zo hobbelde we lekker door. Onderweg lekker wat gegeten en ook hier… Waar we altijd alleen zaten kwamen er nu andere pelgrims bij. Wel zo gezellig. En hoe mooi het is, dat kun je hieronder wel zien.

Na ongeveer 21 km bereikten we de rand van San Sebastian. Om ons hostel te bereiken moesten we nog 4 km langs de rand van de stad en strand lopen. Geen onaardig stuk, ondanks dat het was gaan miezeren.

O ja, we moesten ook nog met een klein pontje oversteken. Een leuke onderbreking van het lopen. Aan de overkant hadden we mooi zicht op wat we vandaan kwamen.