De dag begon vandaag rustig. Daar waar pelgrims doorgaans bijtijds, zeg maar gerust vroeg, opstaan was het nu tot even voor zeven uur vrij rustig. En zo zaten we met negen gezellige pelgrims en gastvrouwen om half acht heerlijk te ontbijten. Een geweldige albergue ‘Aves de Paso’. Dank je wel voor je gastvrijheid Anna 🙏

Maar er moest vandaag toch echt gewandeld worden. De zon scheen uitbundig en ook de Camino deed goed mee. Geen autowegen, maar heerlijke wandelpaden die dan weer uitzicht gaven op de Picos en dan weer de zee met haar kliffen…

En ja, als je dan moet lunchen en ja, als er dan een bankje in de schaduw staat met dit uitzicht,,,

Ondertussen vlogen de kilometers onder onze voeten door. Soms stijgend, dan weet dalend maar nooit saai. Had ik trouwens al wat foto’s van de prachtige uitzichten laten zien?

En waar je in Nederland dus één lang strand van Hoek van Holland tot Den Helder hebt, zijn het hier allemaal baaien tussen die hoge rotsen en kliffen. En de stadjes die er bij zo’n strandje ontstaan zijn best druk. En op een zonnige vrijdagmiddag is ook het strand best druk. Veel Spanjaarden zoeken de verkoeling van het strand, schaars gekleed en goed gebruind. Wij lopen over zo’n strand dan echt als een paar over-dressed witte schildpadden te ploegen met onze rugzak en wandelstokken. Nou ja, onze tijd komt nog wel. Vandaag was in ieder geval een mooie dag… Een hele mooie.